Амны билгээс ашдын билэг ( 2-р хэсэг )

.. үргэлжлэл

УМО 2-ын даваанд орохоор аймаг руу явлаа. Би гэж азтай гар чинь сургуулийн IQ олимпиадад түрүүлсэн болохоор бас IQ-д нь оролцохоор болов. Энэ жил нь улсад 9-р ангийн олимпиад гэж байхгүй, 8, 10-р анги гэсэн 2 ангилал байгаа гээд би өгсөж 10-ийнхантай үзэхээр болов. Аймагт 2 шалгалтандаа орлоо. Гэтэл манай сургуулийн 10 ангийн хүүхэд буюу улсын хошой хүрэлтэй математикч Д.Баттөмөр, миний аймгийн төвийн байнгын өрсөлдөгч охин Бадамгарав-тай 2-р байранд, би аймагтаа ганц IQ клубтэй гэх өөр нэг сумын хүүхэдтэй эхний байранд оноо тэнцэв. Надтай тэнцсэн хүүхдийн дасгалжуулагч багш нь хэл ам хийгээд түрүү байр авна гээд бөөн юм болов..

Комисс хэлэлцээд бид дөрөвийн дунд дахин сорилт явуулахаар болов. Гэтэл төлөвлөөгүй байсанаас нөөц материал байхгүй байсан уу яасан дахин шалгалтын бодлого нь сумын олимпиадын материалтай адил ирчихэв. Хамаг бие арзайгаад, азтайгаа гайхаад, сургуулийн хүүхэд бид хоёр чишш.. гэж хуруугаараа дохиод машид сандрахын зэрэгцээ мишээл тодруулсаар бодолтондоо оров.. чиг чаг, түг түг.

Олимпиадын дүн гарлаа, би түрүүлчихэж. Математикт бас IQ-д. Сар хүрэхгүй болоод ММО-д УБ-т, дахиад хэд хоночихоод Улсын IQ олимпиадаар Эрдэнэт-д аймгийн зардалаар очихоор болов..

Харамсалтай нь энэ үеэр эмээ маань өнгөрөв. Би ганц хайртай ач нь шүү дээ. Яг одоо энэ бүхнийг эргэн санахад нүдэнд минь нулимс өөрийн эрхгүй цийлэгнэж байна. Би уйлахгүй байж чадахгүй байна. Тэр үед юун улсын тэмцээнтэй манатай. Надад ганцаараа байж эмээгээ бодохоос өөр хийх юм олдохгүй байв. Сэтгэлийн уг дахь бараан өдрүүд үргэлжлэв..

Гэхдээ би тэмцээндээ явахаар шийдсэн, зүтгэсэн. Учир нь... Сумын олимпиадаар байр эзэлсэн гээд диплом гэсэн бичигтэй том шар шагналын хуудасаа, шагналын мөнгөөр нь авсан хүнсний зүйлээ барьж орж ирээд би тэдэн хүүхдээс 2-т орсон гээд л өөрийгөө магтахад эмээ маань баярлаад уйлж байсан юм. Харин намайг илүү их амжилт гаргахыг харсан бол ямар их баярлах байсан болоо. Ингэж бодоод өөрийгөө дайчлах болов..

үргэлжлэл бий..